DIARIO DE HOJE, venres, 7 de febreiro de 2025
SE MIRO POLA JANELA... vejo as árvores bailar, dia ventoso co sol que vai e vem entre as nubes, mas vai calor.
ESTOU A PENSAR... que este diario dous fago-o em 7 sendo o anterior em 27, e que estou revolta, como o tempo.
SOBRE AS COUSAS QUE APRENDEMOS, HOJE... é cedo de máis para ter aprendido nada XD será que hoje nom aprenderei nada? :O
SÍNTOME AGRADECIDA PORque levei um'ha vida intensa e nada rutinaria de aquí para aló, vivindo totalmente alhea á (a)normalidade.
Hoje, chivan-me os redordos do feis que no 2014 íamos ao Brossa, um parque de Barcelona, com o grupo homeschooler.
DAS COUSAS DE COMER, SALIENTAR... que o Davide fixo hoje polo ao roquefort, vou-me por tíbia!!
TENHO POSTO... um vaqueiro estilo breiker :D que comprara num charity em Barcelos, Portugal por 0'50cts cum jersey verde herdado de sabedeusquem, o maior custo levam-no as zapatilhas da casa, rosas, de 6€ ou assim
ESTOU A LER... continuo com Ostracia, de Teresa Moure, faime gracia porque sacaram a 2ª Edição e salta-me a publicidade a cada pouco.
O QUE ESPERO a estas alturas, adelgazar, porque parezo um'ha albondigilha :P
ESTOU A CRIAR... um'ha segunda edição do meu Life Planner, mas estou tao espesinha que o que antes teria feito nuns días, agora levo meses a lhe dar voltas.
ESTOU A ESCOITAR.. às maiores a brincar a Red Redetion, em inglês, nesta casa é todo um'ha mistura de tolos.
POR TODA A CASA... continua o desorde típico das familias acrecentado da desorde dum'ha casa de artistas, agora mesmo hai todo tipo de tecidos por todas partes, eu pedim pra me fazerem um'ha saia longa.
UM'HA DAS MINHAS COUSAS FAVORITAS... bordar coma quem debuxa, é outro dos meus momentos mindfulness.
ALGÚNS PLANS PARA O FIM DA SEMANA... ningúm, como na semana pasada, ainda que depois tivemos a visita sorpresa de Mia e o namorado que vieram desde Barcelos, a ver que depara este.
UM'HA FOTO PARA PARTILHAR: esta co texto coa que partilhei no feis em 2019, daquela morava em Espinho, Portugal.
Como #PAS me siento a menudo de otro planeta. Vivo "en otra honda", entiendo todo de otra manera y a menudo no comprendo vuestras conversaciones.
Me bloquean la crítica excesiva, las reprimendas públicas, las "seudomenciones", que se monten revuelos por "lo feo" y lo bonito pase casi siempre desapercibido... que tu trabajo de años desaparezca en dos segundos porque no opino como tú en una simple cosa.
Perdonen por ser mortal, humana, sensible,... distinta
Me temo que a estas alturas, no voy a cambiars
Comentários