Legalidad del homeschooling en España

Homeschooling en España y legitimidad A menudo, me preguntan si el homeschooling, la educación en familia, es legal en España, si existe normativa legal que lo ampare, si se puede hacer tranquilamente y dentro de un marco legal. Esto me llevó a elaborar este sencillo podcast con imágenes . El 22 de mayo de 2019 , terminaba de maquetar para Homeschooling Spain este vídeo en dónde he intentado responder a esta pregunta con una pequeña reflexión de media horita en torno a la educación en familia y las leyes que le afectan en el estado español. ESCÚCHALO AHORA Disponible por el precio de un "cafelito" Os dejo unos testimonios

Cinco do dousmilevintecinco

 Para María, mi satanasa particular, pero ojo, que no quiero comprometerme ni ser constante,
pues en lo único en lo que soy constante, es en la inconstancia.


Estou de baixa médica, creio que levo um mes, ou se calhar já vão dous!! chi lo sá? é de súpeto dou-me de conta que é a primeira vez nesta vida que estou de baixa, curioso, pois já vou caminho dos... (pensanding...) 54? ou eram 53?*

* acabei por perguntar ao meu santinho e já nom recordo que me dixo :P


O dousmilevinteetrês foi um ano terrível, creio que o pior da minha vida, rompeu-me em mil pedaços, rompeu-nos, e nos estamos a recompor, os dous sós, coma sempre, contra todo e contra todos como canta Ruxe-Ruxe (por certo que o meu tatu de afrodita tem um'ha frase desta cantiga). 

E aí imos, sem sostem além de um para o outro, coma foi sempre, e recompondo as nossas vidas.

Oraçao São Jorge, tradicional

Já nom podo máis, já nom podo máis soster, mal podo soster-me a mim mesma, cada dia monto meus pedaços e faço planeamentos que estão condicionados sempre pelo "tempo" e meu tempo cháma-se cancro, coitadinho, que ganas de chamar a atenção tem, sempre a botar por terra meus sonhos: 
___ eu: vou fazer isto e aquilo e o outro
___ ele: oliiiiii, estou aquiiiiiii


Mala chispa te coma!!

E aí imos os dous, ele fazendo seu mal e eu loitando cada dia contra sua escuridade, abrindo janelas por cada porta que fecha, pensando que levo a guerra perdida, mas loitando em cada batalha que são os dias que consigo estar... em pé. 
NOM-ME-VAS-COMER!!
Non che teño medo moucho, Moucho, non che teño medo! 


Comentários

Maria disse…
Querida alma perdida, aquí tu satanasa particular.

No sabes cuánto me alegro de ver tu expresión por escrito. No sabes cuánto siento tu dolor. Pero también se siente en todo lo que escribes (comentarios dicharacheros incluidos) tu vitalidad y tu fuerza, que todo lo llena.

Un gran abrazo.
Ay María, a cabo de ver tu comentario por alguna razón no me llegan las notificaciones :O
Gracias por tus bonitas y cariñosas palabras <3