n cosas sobre mi

______________  [Publicado originalmente el 24 de enero de 2015] Gen X ~ Gallega ~ Knomad ~ Creativa ~ Madre Mi vida podría definirse con el verbo crear, sin proponerlo me salí del camino esperado socialmente y tuve que crear uno nuevo desde cero y sin referentes cercanos, apenas una o dos madres en la distancia. Años 90, no era habitual salirse de tu rol social. Fuimos los raros en nuestro entorno, en la crianza, la educación, el sustento, la forma de vivir... Crear una senda propia es muy trabajoso y solitario, la soledad ha sido un precio a pagar, también el rechazo. No me arrepiento de ninguna de las decisiones tomadas, aunque como todos, seguro que erré muchas veces, pero miro atrás y he vivido tanto fuera de la (j)aula que no puedo evitar sonreír y regocijarme. Hace meses leí en un blog un reto sobre contar 100 cosas sobre tí y me pareció muy interesante, era como escribir una pequeña -diminuta- biografía, además de lo que implicaba de recordar un montón de vivencias, as...

Diário 1

Recupero, ou mais bem vouno tentar, o "diario de una mujer sencilla" que nos propuxera Silvia no 2009, no original faciamo-lo os venres, eu nisto vou ir também ao meu aire.


DIARIO DE HOJE, joves 27 de febreiro de 2025 ás 12:30

SE MIRO POLA JANELA... vejo o ceo azul entre os edificios, hai nubes mas todo aponta a que continua esta anómala primavera em febreiro.

ESTOU A PENSAR... que volto topar hoje este diario e a data que atopo do meu diario é justo hoje no 2010 :O e como eu sou moito de ver os sinais, penso que isto sem dúvida tem que significar algo, polo de pronto estou asombrada.

SOBRE AS COUSAS QUE APRENDEMOS, HOJE... penso na avoa Flori na falta que nos fai para por um pouco de orde na familia.

SÍNTOME AGRADECIDA PORque hoje, chivan-me os redordos do feis que hai 10 anos da minha primeira quimio en Lugo e todavía continuo aqui, viva e mais ou menos enteira. 
Esa noite foramos toda a familia a um concerto dos ruxe-ruxe, estas eram as minhas palavras no feis

Onte, no concerto dos Ruxe, XENIAL!! aínda que o corpo nom daba para brincar moito polos puntos.
Noite sem dormir pola dor de estómago, pero agora vou bem, dieta crudívora estame a pedir o corpo e seica lhe está prestando.
BEeeeeeeM!! 
Um bico a todos, grazas polos carinhos 

Tamém hoje hai um recordo da serie que eu chamava em feis "#Pansatony", tal día coma hoje e no 2018 tinha itv en onco en Lugo, ainda que daquela morava em Espinho (Portugal). 
Seica hoje continuam a juntarse datas especiais.


DAS COUSAS DE COMER, SALIENTAR... que tenho que fazer algo com esta ansiedade que me leva a estar picoteando o día enteiro. Tento que seja o máis sano posível, mas continua a ser um pica-pica insano.

TENHO POSTO... ainda o camisón, é morado.

ESTOU A LER... Ostracia, de Teresa Moure e como a primeira vez, resiste-se. Ademáis abro cada día um'ha página do libro que maquetei e me agasalhou hai uns días, Mercé Alegría: Eres lo que estás buscando.

O QUE ESPERO e ter um día tranquilo ou como diz o Lopes (carioca_na_europa)  "tranquilão, tranquilão" 

ESTOU A CRIAR... um pouco de rutina coa mente e pequenas cousas coas mãos.

ESTOU A ESCOITAR.. a Davide a limpar o teito do nosso quarto que ao tempo está a escoitar um'ha canle dum brasileiro.

POR TODA A CASA... o desorde típico das familias.

UM'HA DAS MINHAS COUSAS FAVORITAS...  darlhe ao sacho, é o meu momento mindfulness.

ALGÚNS PLANS PARA O FIM DA SEMANA... ningúm, nada mais que esta aborrecida rutina.

UM'HA FOTO PARA PARTILHAR: pois a do momento pansatony :P de arriba.


Comentários

Maria disse…
Al ser Diario 1, es posible que esto siga, aunque sea de forma discontinua.
siiiiiiiiiiiiiiiiii, espero seguir, a ver, no me prometo ya nada :P